ฤดูกาลรักที่กลางใจ : พันวลี Touch Publishing

รักฤดูร้อน...

หากเพียงครู่ชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบหวีบนโต๊ะขึ้นมาแล้วบรรจงแปรงผมยาวสลวย
ของหญิงสาวที่ตอนนี้ดูเหมือนจะตัวแข็งราวกับเป็นหุ่นไปแล้ว
“ใครเป็นคนตั้งชื่อให้เธอ”
แม้แปลกใจกับการกระทำและคำถามของเขา แต่ปัญชิกาก็ยอมตอบอย่างว่าง่าย
“คุณแม่เป็นคนตั้งให้ค่ะ ท่านบอกว่าเพราะตอนเด็กฉันตัวนุ่มแล้วผิวก็ขาวทำให้นึกถึงขนมปุยฝ้าย
ก็เลยตั้งชื่อว่าปัญชิกา แล้วที่ชื่อเล่นว่าปุยฝ้ายก็เพราะปัญชิกามีความหมายว่าปุยฝ้ายเหมือนกัน”
“อืม” ชายหนุ่มทำเสียงรับรู้ในลำคอก่อนยกปลายผมของหญิงสาวขึ้นมาแนบจมูก จากนั้นก็บอกเสียงพร่า
“แต่ฉันว่าถึงตอนนี้เธอก็ยังตัวนุ่มเหมือนตอนเด็ก แล้วก็...ยังหอมมากอีกด้วย”
คนถูกชมร้อนไปทั้งผิวหน้า เพราะไม่เพียงแต่การกระทำของชายหนุ่มที่ทำให้ร้อนๆ หนาวๆ
ยังรวมถึงแววตาเร่าร้อนที่เธอสบผ่านบานกระจกตรงหน้าอีกด้วย
แม้ผ่านประสบการณ์ร้อนแรงไม่กี่ครั้งหากเธอก็พอจะอ่านแววตาของเขาออก
“แล้วตอนนี้ฉันก็อยากกินขนมปุยฝ้ายแล้ว”