กลลวงรักกับดักใจ : ณิชนันทน์

“ผมยังไม่ได้คิดบัญชีกับคุณเรื่องเมื่อเช้าเลยนะที่รัก”
มาถึงตอนนี้เธอก็เริ่มชินกับคำว่าที่รักของเขาแล้ว“บัญชีอะไรของคุณ”  เธอทำเป็นไม่รู้เรื่อง
“ก็กาแฟที่คุณชงให้ผมเมื่อเช้า ใส่เกลือหมดกระปุกหรือเปล่า”
เมื่อนึกถึงสีหน้าของเขาเมื่อเช้าเธอต้องรีบกัดริมฝีปากล่างเพื่อกลั้นหัวเราะทันที
“อะไรกัน คุณอย่ามากล่าวหาฉันมั่วๆ ไม่มีหลักฐานนะ”
 “อ้อ คุณจะบอกผมว่าคุณหยิบกระปุกน้ำตาลผิดไปเป็นกระปุกเกลืออย่างนั้นละสิ”
เขายังคงคาดคั้นเธอ“คงงั้นมั้ง” เธออมยิ้ม“ถ้าผมเป็นโรคไตขึ้นมานะ ผมจะโทษคุณ”
 “แล้วใครใช้ให้คุณ มาฉวยโอกาสกับฉันมิทราบ” ธารายิ้มยั่วเธอ
“ฉวยโอกาสอะไรเหรอ ผมจำไม่เห็นได้” แววตากวนๆ ของเขา ทำให้เธออยากจะเอานิ้วทิ่มให้บอด
“ฉวยโอกาสแบบนี้หรือเปล่า” พอพูดจบเขาก็หอมแก้มเธออย่างรวดเร็ว จนเธอไม่ทันได้ตั้งตัว
“ไอ้คนบ้า ถ้าขืนคุณลวนลามฉันแบบนี้อีกละก็” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ เขาก็พูดสวนขึ้นมาทันที
“ละก็อะไร จะตบผมเหมือนในละครเหรอ ก็ดีนะถ้าคุณตบผมก็จะจูบคุณเหมือนในละครนั่นแหละ” 
เขายังคงทำท่าทางกวนประสาทเธอไม่เลิก จนเธอแทบอยากจะกรี๊ดใส่หน้าเขา