นิยายเรื่อง สกาวเดือน ตอนรัศมีแข : ณ บ้านวรรณกรรม : พนมเทียน

สกาวเดือน ตอน รัศมีแข

" รักคือความ หวานชื่น ระรื่นจิต

รักคือพิษ ผลาญทรวง ดวงสมร

มีทั้งสุข สร้างสรรค์ ทุกข์บั่นทอน

ทั้งเย็น-ร้อน สารพัน จะบันดาล "

สกาวเดือนแห่งพระจันทร์เพ็ญบนท้องฟ้าก็เห็นจะอายสกาวเดือน

ของใบหน้าที่มองเห็นอยู่เดี๋ยวนี้อย่างเทียบกันไม่ติด

"โอ! แม่กระต่ายแสนซนเอ๋ย ทั้งๆ ที่ฉันเองก็พอจะมองเห็น

เค้าความงามนี้มาก่อนก็จริง มาเจอะเข้าเดี๋ยวนี้ ก็อดที่จะตะลึงเสียมิได้"

กระต่ายคนนี้ จะทำงอนทำฤทธิ์กับใครได้อีกล่ะ

ตั้งแต่เกิดมา...ไม่มีโอกาสทำเช่นนี้กับใครได้เลย นอกจากคุณคนเดียวเท่านั้น

ไม่เคยเห็นใครมีความสำคัญสำหรับฉันยิ่งไปกว่าคุณ

ทำไมนะ ถ้าคุณปรารถนาที่จะมีฉันอยู่เคียงคู่ในวันนี้อย่างแท้จริง

ทำไมถึงไม่ออกคำสั่งจริงจังในเชิงบังคับอย่างที่เคยใช้มาแล้วในอดีต

ฉันจะได้ไม่มีทางปฏิเสธหรือหลีกเลี่ยง

หรือมิฉะนั้นก็วิงวอนคะยั้นคะยอฉัน

ให้มากกว่านั้นอีกสักนิดให้เหมือนผู้ชายอื่นๆ บ้าง ซึ่งฉันก็คงไม่ขัดคุณ

เพราะนั่นคือ ความปรารถนาของฉันด้วยเช่นกัน