ร้อยดวงใจใต้ปีกวันวาน : กานท์ชญา Touch Publishing

คุณ !!”
 “ไปกันได้หรือยัง หรือจะให้ผมนอนกับคุณที่นี่” เขาถามเสียงเข้มและขยับเข้าไปหา
 ช่ออิงก็ถอยรนไปข้างหลังอย่างหวั่นๆ
“ไม่ได้นะ คุณจะค้างที่นี่ได้ยังไง”
 “ถ้าไม่ได้ คุณก็ต้องไปอมาดากับผม”
เขาเดินไล่ต้อนเธอไปชนผนังห้อง พอจะเบี่ยงตัวออกเขาก็ยกแขนทั้งสองข้างกักเธอไว้
 ดวงตาสองคู่สบกันในระยะใกล้
“ถ้าฉันไปกับคุณคนอื่นเขาจะคิดกันยังไง คนอะไรเอาแต่ใจร้ายกาจที่สุด”
เธอบอกพลางยกมือกั้นกลางระหว่างอกอวบกับแผงอกกว้าง
“แคร์คนอื่นแต่ไม่เคยแคร์ผัวตัวเอง” เขาบอกเสียงเข้มแล้วจับปลายคางเชยขึ้น
 ช่ออิงมองสายตาคมที่หลุบมองริมฝีปากอิ่ม
 เมื่อรู้ความต้องการของอีกฝ่ายริมฝีปากอิ่มก็เม้มเข้าหากันเพื่อกันการรุกราน
 แฮร์ริสยิ้มใส่ตาคมโตแล้วโน้มลงไปช้าๆ เพื่อให้เธอตัดสินใจ “บอกมาจะอยู่นี่หรือจะไปอมาดา”
 “คุณเป็นเจ้าชีวิตคนอื่นอยู่แล้วนี่ จะถามทำไมว่าฉันเลือกที่จะอยู่หรือไปกับคุณ”
เธอบอกหน้างอง้ำและผลักแผ่นอกกว้างออกห่าง
“รู้ว่าเลือกไม่ได้แล้วทำไมยังดื้อ”