กลลวงบ่วงบุพเพ : ปูริดา

เรณุกาหันมาให้ความสนใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
แต่สายตาของหนุ่มก้อนหินยักษ์ที่จับจ้องมองอย่างไม่ยอมให้คลาดแม้สักวินาทีเดียว
ทำเอาขนกายลุกชันด้วยความรู้สึกหวั่นไหวและหวาดกลัวเล็กๆ ในหัวใจ
แต่เพียงครู่เดียวก็จางหายไปกลายเป็นความหงุดหงิดและไม่พอใจแทน
หญิงสาวถลึงตาใส่แต่กลับต้องหน้าแตกเพราะอีกฝ่ายเมินหน้าหนี
“อีตาบ้าเอ๊ย นึกว่าฉันจะสนใจหรือยังไงกันยะ
ชิ...หน้าตาอย่างนายน่ะ ไม่ใช่สเปกฉันย่ะ”
จมูกโด่งเป็นสันยู่ย่น ริมฝีปากอวบอิ่มได้รูปเบะออก นึกว่าสนใจหรือไงกันยะ
สเปกฉันน่ะจะต้องหุ่นใหญ่กล้ามโตเป็นมัดๆ และไม่มีพุง...
แต่อีตาก้อนหินยักษ์นี่ก็เข้าเค้านิดๆ นะ ตาสีฟ้าหรือน้ำตาลกันนะ
แต่สภาพร้านแบบนี้ทำให้มองไม่เห็นสีดวงตาของนายก้อนหิน ว้า…อดที่จะเสียดายไม่ได้