นิยายเรื่อง บัลลังก์ภูสรวง ตอนจันทราซ่อนกล (เล่ม 1-2 จบ) : พิมพ์อักษรา : ณ บ้านวรรณกรรม

“เจ้าอาจะอู้ว่าฮักข้าเจ้ากา”

เจ้านางสลิลาไม่แน่ใจจนกว่าจะได้ยินกับหู แม้จุมพิตที่ซับหยาดน้ำตาบนแก้มเธออย่างอ่อนโยน 

น่าจะเป็นคำตอบได้ดีก็ตาม

หญิงสาวหันไปเผชิญพระพักตร์เจ้าฟ้าธาราทิศตรงๆ ดวงตาสีสนิมอมเขียวหล่อด้วยหยาดน้ำแห่งดวงตาจนดูราวลูกแก้วสุกใส มองบุรุษตรงหน้าอย่างคาดคั้นในที ว่ากันว่า...ความเงียบนั้นคือคำตอบ 

ขึ้นอยู่กับว่าความเงียบนั้นตอบคำถามใด

เธอคงเพ้อพกไปเองประสาเด็กๆ ..แท้จริง ความรู้สึกนั้นอาจมิเคยมีอะไรอยู่ตั้งแต่แรก 

แม้จะรับสั่งเช่นใดก็ตาม

แต่...รักก็คือรัก ถ้ารักจักมิยาก หัวใจมิได้ซับซ้อนถึงเพียงนั้น!